Elektrolytische en zink smeltmethode voor wolfraamcarbide recycling

Elektrolytische methode.

De elektrolytische methode is een proces dat gebruikmaakt van het verschil in elektrodepotentiaal van verschillende componenten binnen wolfraamhoudende afvalmaterialen in een elektrolytoplossing om ze selectief of volledig op te lossen of te oxideren voor wolfraamterugwinning. Wolfraamcarbideafval bestaat voornamelijk uit wolfraamcarbide en kobaltmetaal. In een zure oplossing kan kobalt selectief worden opgelost of kunnen zowel kobalt als wolfraamcarbide tegelijkertijd worden opgelost. Wanneer elektrolyse wordt uitgevoerd in een zoutzuur medium, treden de volgende oplossingsreacties op aan de anode (of WC reageert niet):

Onze fabriek business: carbide onderdelen, schimmel onderdelen, medische spuitgietmatrijzen, precisie spuitgietmatrijzen, teflon PFA spuitgieten, PFA buismontage. e-mail: [email protected],whatsapp:+8613302615729.

• Co-2e === Co2+
  WC + 6H2O - 10e = H2WO4 + CO2 + 10H+
  De waterstofevolutiereactie vindt plaats aan de kathode:
  2H+ + 2e === H2(g)

Elektrolyse van wolfraamcarbideafval wordt meestal uitgevoerd in een elektrolytoplossing met een zoutzuurconcentratie van ongeveer 20 g/L. Een nikkelplaat dient als kathode, terwijl een grafietanode in een anodeframe wordt geplaatst dat het wolfraamcarbideafval bevat. Een nikkelplaat dient als kathode, terwijl een grafietanode in een anodeframe wordt geplaatst dat het wolfraamcarbideafval bevat. Onder invloed van een gelijkstroom van 1,0-1,5V lost kobalt continu op uit het wolfraamcarbideafval en ontstaat CoCl2, dat de dichte en stevige structuur van het oorspronkelijke wolfraamcarbideafval verstoort, waardoor WC continu van het oppervlak van het wolfraamcarbideafval afbladdert. De resulterende anodemodder kan worden gewassen, gemalen en gezeefd om WC te verkrijgen die geschikt is voor de bereiding van wolfraamcarbide. Deze methode wordt gekenmerkt door zijn eenvoud en lage verbruik van reagentia en elektrische energie. De methode is echter alleen toepasbaar voor de behandeling van wolfraamcarbideafval met een kobaltgehalte van meer dan 10%.

Zink Smeltmethode.

Bij de zinksmeltmethode wordt een smeltkroes met afval van wolfraamcarbideblokken en metallisch zink in een vacuümoven geplaatst en verhit tot temperaturen tussen 773 en 873 K (het smeltpunt van zink is 693 K). Het kobalt in het wolfraamcarbideafval reageert met het gesmolten zink tot een zink-kobaltlegering, die overgaat in de smelt, waardoor het wolfraamcarbideafval uiteenvalt. Vervolgens wordt bij een temperatuur van 1173 K het zink verwijderd door vacuümdestillatie, waardoor losse WC (of wolfraam en carbiden van andere metalen) en kobaltpoeder overblijven. Het zink dat in de condensor van de vacuümdestillatie wordt opgevangen, kan na condensatie opnieuw worden gebruikt. Na kogelmalen en zeven worden het WC- en kobaltpoeder verzonden voor de productie van wolfraamcarbiden. De voordelen van deze methode zijn het korte productieproces, de mogelijkheid om wolfraamcarbide met laag kobaltgehalte en tantaal en titaan te verwerken en het verkrijgen van een mengsel met dezelfde kwaliteit als het oorspronkelijke afvalmateriaal. De methode heeft echter ook beperkingen, zoals het gebruik van één type afvalmateriaal, complexe apparatuur, hoog energieverbruik en hogere kosten in vergelijking met de elektrolytische methode.